Bilişsel davranışçı terapi (BDT); kişinin etkin olmayan ve rahatsız eden düşünce ve davranışlarını değiştirebilmeye yönelik becerilerini, düzenlemeye yönelik becerilerini öğreten, yapılandırılmış güncel bir psikoterapi metodudur. BDT bilişsel temelli bir psikoterapidir. Terapinin ana amacı; danışanın, kendisine faydalı olmayan düşünce ve duygularını değiştirmesini ve bunun sonucunda kalıcı iyilik sağlamaya çalışmasına yardımcı olmaktır. BDT 1960’lı yıllarda Dr. Aaron Beck tarafından geliştirilmiştir. Yapılan bilimsel çalışmalar ile, BDT, pek çok psikiyatrik bozuklukta, bilimsel olarak test edilmiş ve etkili olduğu kanıtlanmış bir kaç psikoterapi metodundan birisidir. Pek çok diğer psikoterapi metodlarının aksine, BDT “şimdi ve burada” odaklı, daha kısa terapi süresine sahip, psikoterapi metodlarını içeren, problem çözmeye dayalı bir psikoterapi metodudur. Danışanlar, BDT esnasında edinilen becerileri hayatının geri kalanında da kullanmayı öğrenirler. Bilişsel Terapi modeline göre olayları algılamamız ile olaylar hakkında geliştirdiğimiz düşünceler, duygularımızı etkiler. BDT, danışanların, kendilerini rahatsız edici düşüncelerini belirlemelerine, bu düşüncelerin ne kadar gerçekçi olduğunun değerlendirilmesine ve bu düşüncelerini nasıl değiştirebileceğine yardımcı olunan ve bunların sonucunda da davranışların değiştirilmesinin sağlanmasına çalışılan bir psikoterapi metodudur.
