Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT); kişinin etkin olmayan ve rahatsızlık veren düşünce ve davranışlarını değiştirebilme becerilerini geliştirmeyi ve düzenlemeyi öğreten, yapılandırılmış ve güncel bir psikoterapi yöntemidir. Bilişsel Davranışçı Terapi, bilişse temelli bir psikoterapidir. Terapinin ana amacı; danışanın kendisine faydalı olmayan düşünce ve duygularını değiştirmesine yardımcı olmak ve bunun sonucunda kalıcı bir iyilik hali sağlamaktır.

BDT, 1960’lı yıllarda Dr. Aaron Beck tarafından geliştirilmiştir. Yapılan bilimsel çalışmalar, BDT’nin pek çok psikiyatrik bozuklukta bilimsel olarak test edilmiş ve etkili olduğu kanıtlanmış birkaç psikoterapi yönteminden biri olduğunu göstermektedir. Pek çok diğer psikoterapi yönteminin aksine, BDT 'ŞİMDİ ve BURADA' odaklıdır. Daha kısa terapi süresine sahip olması, problem çözmeye dayalı yapısı ve uygulamada kullanılan yöntemleriyle öne çıkar. Danışanlar, BDT sırasında edindikleri becerileri yaşamlarının geri kalanında da kullanmayı öğrenirler.

Bilişsel terapi modeline göre, olayları algılama biçimimiz ile olaylar hakkında geliştirdiğimiz düşünceler, duygularımızı etkiler. Bilişsel Davranışçı Terapi; danışanların kendilerini rahatsız eden düşüncelerini belirlemelerine, bu düşüncelerin ne kadar gerçekçi olduğunu değerlendirmelerine ve bu düşünceleri nasıl değiştirebileceklerine yardımcı olur. Bu süreç sonucunda davranışların da değiştirilmesi hedeflenir. Böylece danışan, hem düşünce hem de davranış düzeyinde daha işlevsel bir yaşam biçimi geliştirebilir.