Farkındalık; kişinin, kendi düşünce, duygu, tutum ve davranışları ile çevresinde olup bitenlere dikkat ederek fark etmesi anlamına gelmektedir.

Pek çoğumuz bu yazıyı okurken, “Ben zaten kendimin ve çevremin farkındayım.” dediğinizi duyar gibiyim. Ancak gerçekte böyle olmadığını, hatalı düşünce kalıplarımızdan dolayı kendimiz ve çevremizin farkına varırken, olduğu gibi değil de kendimize göre yorumladığımızı; yorumlarımız sonucunda vardığımız yargılarla hükümler verdiğimizi ve bunun sonucunda da çoğu zaman kaygılı ve mutsuz olduğumuzu söylersem, fikriniz değişir mi?

Şimdi bunun üzerine bazılarınızın, “Aslında evet.” dediğini duyar gibi oldum. Aslında farkındalık, dikkat ile beraber işleyen bir sistemdir. Pek çoğumuz yukarıda dediğim gibi her şeyin farkında olduğumuzu savunurken, aynı zamanda dikkat dağınıklığı ve konsantrasyon güçlüğü yaşadığımızdan şikâyetçiyiz. Bu durumda, gerçekten anı yaşamanın anahtarı olan farkındalığı pek çoğumuzun deneyimlemediğini kabul etmek gerekir.

İşte anda kalabilmenin, geçmiş ve gelecek ile ilgili düşüncelerden sıyrılabilmenin yöntemi; farkındalığı artırmaya yönelik psikoterapi teknikleri ile sağlanabilmektedir. Psikoterapi sürecinin ardından kişinin anı yaşayabilmesi desteklenmeye çalışılmaktadır.